Wie niet zou je denken? Ik heb een tic die totaal ongevaarlijk is en waar ik zelf vreselijk om moet lachen (anderen ook wel hoor). Ik leg het je uit.

Het kan zomaar zijn dat ik ergens met je loop of zit en dat als je iets zegt ik begin te zingen. Een woord of zin kan genoeg zijn om in mijn hoofd een liedje los te maken. Als ik hiermee begin, dan houdt het de eerste tijd ook nog niet op. Alles wat je zegt is tekst en ooit gezongen. Mijn brein zoekt gelijk het liedje wat hoort bij jouw woorden. Soms is er geen vernuftig gesprek meer met me te voeren, want alles komt in liedjesvorm terug. Heel eerlijk gezegd werkt het ook wel een beetje aanstekelijk en eindigt het vaak in een lachbui. Een heel gezonde tic toch!!

Gisteren was ik op boerderij de Nieuwenhof in Mill om de lammetjes te fotograferen. Er waren 3 weesmeisjes die ik ook de fles mocht geven. Zo ontzettend lief. Ze bleven maar achter je aan dartelen. Moeilijk foto’s maken maar wel heel speels.

Thuis bij het bekijken van de beelden, kwam er gelijk een liedje in mijn hoofd wat bij dit liefelijke tafereeltje hoorde. Vandaag heb ik geprobeerd om dit in Moviemaker te vangen zodat je even mee kunt genieten van mijn tic. Ik ben benieuwd wat je er van vindt 🙂